สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
ผู้แปล: เสาวลักษณ์ โชติจิราภิรมย์
ถ้าบังเอิญมีใครผ่านมาอ่านบลอคของเรา อาจตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ.....ก็คงพอจะรู้นะคะว่าเราหลงใหล งานของแอนน์ สจ๊วตมากแค่ไหน นอกจากพลอตที่ยอดเยี่ยมแล้วคาแรคเตอร์พระเอกของแอนน์ โดดเด่นไม่เหมือนใคร(ยกเว้น JD Robb ที่สร้างโร้คไว้ประทับตราตรึงในใจเราซะแน่นจนแกะไม่ออกไปแล้ว) ความลึกลับซับซ้อน แถมร้ายกาจนิด ๆเป็นเสน่ห์ที่คนอ่านอย่างเราแทบจะวางมือจากหนังสือของเธอไม่ได้เลยค่ะ เมื่อสนพ.ที่ยิ่งใหญ่อย่างอัมรินทร์ซื้อลิขสิทธิ์เรื่องนี้มาแปลหลังจากที่เราลุ้นให้แก้วกานต์แปลชุด Ice ไม่สำเร็จสักทีจึงเป็นอะไรที่กระดี้กระด๊ามาก
ตัวแสบ!.. แบดบอย! ..แกะดำ!..ผู้แสนหล่อเหลาของครอบครัวแมคโดเวลล์กลับมาบ้านแล้ว
หลังจากหายสาปสูญไปถึงสิบแปดปี อเล็กซานเดอร์ ลูกชายคนเดียวของแซลลี่ แมคโดเวลล์ทายาทผู้ที่จะได้รับมรดกมหาศาลของตระกูล กลับบ้านทุกคนในครอบครัวแมคโดเวลล์ต่างอ้าแขนต้อนรับเขา ยกเว้นคาโรลิน สมิธ ลูกสาวบุญธรรมของแซลลี่
คาโรลินสงสัยว่า การปรากฎตัวของอเล็กมันช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะ แซลลี่ป่วยเรื้อรังด้วยโรคร้ายมานาน และขณะนี้มีสัญญาณบางอย่างเตือนว่า เธฮใกล้ตายมากขึ้นทุกที คาโรลินแน่ใจว่าเขาเป็นนักหลอกลวง เป็นคนแปลกหน้าที่หวังฮุบมรดก เธอไม่ไว้ใจเขา คาโรลินหลงรักอเล็กสุดหัวใจมาตั้งแต่อายุสิบสาม เขาเป็นคู่กัดวัยเด็กของเธอมาตลอด ช่วงวัยรุ่นเขาร้ายกาจ ป่าเถื่อน โลดโผนและอันตราย ทั้งลักขโมย ก่อเรื่องเลวร้าย เมื่ออเล็กอายุสิบเจ็ด
ในคืนหนึ่งเขาหายไปจากบ้าน และไม่มีใครพบร่องรอย เขาอีกเลย แต่ตอนนี้ อเล็กหรือใครบางคนที่สวมรอยเป็นอเล็กซานเดอร์ แมคโดเวลล์ ได้กลับมาแล้ว คาโรลินยากจะคาดเดาได้ว่าใครจะอันตรายมากกว่ากัน เพราะเธอเห็นอเล็กถูกยิงตายไปต่อหน้า เมื่อสิบแปดปีก่อนแต่คาโรลินไม่อาจบอกแซลลี่ได้ว่า เธอเห็นอเล็กตายไปต่อหน้า เธอไม่เคยบอกใครมาตลอดสิบแปดปีและในตอนนี้ขณะที่แซลลี่กำลังจะตายและมีความสุขที่เขากลับมาแม้ที่ผ่านมา แซลลี่จะไม่แสดงว่ารักเธอมากมาย แต่อย่างน้อยคาโรลินก็สัมผัสได้ถึงความห่วงใยของแซลลี่ ที่ทำให้คาโรลินรู้สึกว่าเธอเป็นที่ต้องการ เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้แซลลี่จากไปอย่างสงบถึงแม้ต้องโกหกและยอมทนอยู่ร่วมบ้านเดียวกับวายร้ายจอมหลอกลวงอย่างอเล็ก
คาแรคเตอร์ของคาโรลินจะเป็นผู้หญิงที่สงบเสงี่ยม ทว่าเยือกเย็นค่ะ เธอโหยหาชีวิตครอบครัวที่แท้จริง โหยหาอิสระภาพ ที่จะหลุดพ้นจากคนตระกูลแมคโดเวลล์มาตลอด ทำให้ตอนอ่านคิดแว้บไปถึงนางเอกเรื่องหยกมายาของเอลิซาเบท โลเวลล์ ที่เราเคยบ่น ๆ ว่านางเอกเรื่องนั้นยอมเป็นเครื่องมือ เสมือนพรมเช็ดเท้ามากจนเกินไป แต่เรื่องนี้ไม่ทำให้เราหงุดหงิดหรือรำคาญหรอกนะคะ เพราะคาโรลินเรียนรู้ที่จะตอบโต้ ที่จะไม่แคร์ใครหน้าไหนก็ตาม บ้างแล้ว
ส่วนอเล็กได้ใจเรามากค่ะ คำพูดที่ออกมาแต่ละคำ การกระทำแต่ละอย่างเหมือนไม่รู้ว่าคาโรลินเจ็บปวดมากแค่ไหน ความร้ายกาจอยู่ตรงนี้ คือเขารู้ดี อเล็กในช่วงวัยรุ่นมักทำให้คาโรลินหัวปั่นได้เสมอ และอเล็กในวัยหนุ่ม ก็ดูไม่ต่างกับเมื่อก่อนเลยเขามักขุดเอานิสัยร้าย ๆ ที่เธอก็ไม่รู้ว่ามีอยู่ในตัวออกมาได้ เสมอ แต่เขาคาดผิดไปอย่าง คาโรลิน กล้าหาญ แข็งแกร่ง และมุ่งมั่นกว่าเมื่อเด็กเยอะ แต่เมื่อถึงจุดที่เธอต้องเลือกคาโรลินก็ไม่อาจเดินหนีเขาไปได้
เล่มนี้ เป็นแนว Romantic Suspense ที่ไม่มีฉากแก่งแย่งมรดกของทายาทมากจนเกินไป ไม่สร้างฉากตัวละคร ให้เป็นที่น่าสงสัยว่าใครคือคนร้ายมากจนน่าเวียนหัว ทุกอย่างพอเหมาะ ลงตัวและสมบูรณ์แบบ
ทิ้งท้ายก็ต้องพูดถึงพระเอกค่ะ ยังคงเก่งที่จะอำพรางสีหน้า ท่าทาง หลอกล่อให้คนหัวหมุน โดยเฉพาะนางเอกทั้ง ๆ ที่เขารักมากที่สุด มันก็เลยกลายเป็นความหมั่นไส้มากสำหรับเราค่ะ แต่ก็เหตุผลนี่ไม่ใช่เหรอที่ทำให้เรารักพระเอกของแอนน์ มากที่สุด
คะแนนความพอใจ 9.5/10
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น