เพราะความสนุกของเรื่องสั้นในชุดนี้แท้ ๆ ค่ะ ทำให้เราตัดสินใจหยิบเล่มเจ้าสาวของหมาป่า มาอ่านทันที ความเป็นมาของชุดเราได้เกริ่นไปแล้วบ้างและถึงแม้ไม่จำเป็นว่าต้องอ่านเรื่องสั้นแต่เราขอแนะนำให้อ่านเรียงเล่มจะเข้าใจดีกว่าค่ะ
เจ้าสาวของหมาป่า (A Hunger Like No Other)///Kresley Cole
แลคแลน ผู้นำของเผ่ามนุษย์หมาป่า ใช้เวลานับพันปีตามหาและเฝ้ารอคอยเพื่อจะได้พบคู่แท้ของเขา ด้วยสัญชาตญาณของสุนัขป่าแลคแลนจะรับรู้ได้ทีว่าเพียงแค่ได้กลิ่นของเธอ แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าคู่ครองของเขาจะเป็นแวมไพร์พวกเดียวกับที่จับเขาขังไว้ถึงหนึ่งร้อยห้าสิบปี
เอ็มม่า เดินทางมาปารีสเพื่อค้นหาข้อมูลของพ่อแม่ แม่ชาววัลคีรีและพ่อเป็นแวมไพร์ที่เธอไม่เคยรู้ว่าเป็นใคร เอ็มม่าเป็นแวมไพร์โดยกำเนิดที่ไม่สามารถโกหกผู้อื่นได้แต่เธอเก่งที่จะหลอกตัวเอง เธอไม่เหมือนใครและไม่ได้เป็นของเผ่าใดอย่างแท้จริง เอ็มม่าจึงหวังว่าการได้ค้นพบพ่อแม่ เธออาจจะพบคนอื่น ๆ ที่เหมือนเธอ ค้นหาคำตอบว่าในสักวันหนึ่งภายหน้าเธออาจไม่กลายสภาพเป็นนักฆ่า
แลคแลนซึ่งเป็นไลเคศัตรูของแวมไพร์ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเอ็มม่าเป็นลูกครึ่ง แวมไพร์ตัวตนที่เธอเป็นทำให้เขาเคียดแค้นและรังเกียจ แต่ด้วยความแค้นที่สะสมมายาวนานการลักพาตัวเธอไปดินแดนของเขาที่สกอตแลนด์ การที่พวกแวมไพร์จะได้รู้ว่าเอ็มม่าถูกครอบครองโดยไลเค ก็น่าจะเป็นการแก้แค้นที่แสนหวานอย่างหนึ่ง
เพราะพระเอก นางเอกเรื่องนี้ต่างฝ่ายต่างเป็นศัตรูกัน เอ็มม่าเป็นตัวแทนแห่งความแค้นของเขา ค่อนเล่มจึงเป็นความไม่ลงรอยกันของทั้งคู่ ยิ่งเอ็มม่าธรรมชาติวัลคีรีที่รักอิสระในตัวเธอยิ่งขัดแย้งกับที่เธอถูกกักขังไว้ แลคแลนก็มีปัญหาเขากลายเป็นชายหัวโบราณในยุคเก่าที่ต้องปรับตัวให้ทัน แต่ก็มาถึงจุดเปลี่ยนแปลงที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มเป็นไปทางที่ดีขึ้นเมื่อเอ็มม่าจำเป็นต้องดื่มกิน สำหรับแลคแลนแล้วการถูกแวมไพร์ดื่มกินถือเป็นเรื่องเสื่อมเสียอับอายขายหน้า แต่เขาไม่อาจทนเห็นเอ็มม่าอ่อนแอด้วยความหิวโหยได้ ไม่อาจสูญเสียเธอไปได้หลังจากหาตัวเธอพบได้ไม่กี่วัน
ฉากดื่มโลหิตของเล่มนี้ก็คล้าย ๆ นิยายเรื่องอื่น ๆ ที่มักเป็นปฏิกิริยาที่เหมือนความสุขสมทางเพศค่ะ แลคแลนไม่อยากเชื่อว่าเขาจะตอบสนองต่อการกัดของเอ็มม่าได้ขนาดนั้น เขาถึงกับรักรอยกัดที่เธอทิ้งไว้ถึงแม้มันจะเป็นรอยแห่งความอัปยศน่าอับอายที่ไม่ควรเปิดเผยให้ใครเห็นก็ตาม
ความแปลกใหม่ของเรื่องนี้ที่เราไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าผู้แต่งเลือกจะใช้มุกนี้ ก็คงเป็นฉากที่ใกล้ถึงช่วงพระจันทร์เต็มดวงซึงเป็นวันที่แลคแลนจะทำพิธีครองคู่กับเอ็มม่า แต่เธอก็ยังคงต่อต้านเขา แลคแลนจึงใช้วิธีมอมเหล้าเธอโดยผ่านการดื่มกินโลหิตของเขา ซึ่งจะมองให้ขำก็ขำจะมองให้พระเอกเป็นคนน่ารักก็ได้เหมือนกับว่าเขาอับจนปัญญาที่จะเกลี้ยกล่อมเธอแล้ว
ในส่วนของไอโว แวมไพร์ชั่วร้ายจอมโหด(ซึ่งเรายังไม่เห็นว่าเก่งตรงไหนนอกจากหายตัวหนีเอาตัวรอด) ก็ยังมีบทบาทในเล่มนี้ อยู่ค่ะ อ่านมาได้สองเล่มแล้วคิดว่าคงพอเดาแนวทางของชุดนี้ออกบ้างว่าผู้แต่งเน้นความสัมพันธ์ของเผ่าพันธ์พระเอกและนางเอกที่อยู่ตรงข้ามกันมากกว่า ซึ่งเห็นด้วยว่าเล่มนี้ยังไม่ใช่เล่มดีและสนุกที่สุด ยังมีวัลคีรีอีกหลายคนที่เราอยากอ่านซึ่งเล่มนี้เห็นแล้วค่ะว่าใครคู่ใคร
ถือโอกาสปิดท้ายนี้บ๊ายบายมิตรรักแฟน ๆ ทั้งหลายไปเที่ยวประเทศลาวสักสี่วันนะคะ ฮ่า ๆ ทริปคนแก่ค่ะงานนี้ จะเอาภาพมาฝากนะคะ อ้อ เราพึ่งรู้ว่าระบบ AIS ใช้ในประเทศลาวไม่ได้ เชยจัง
คะแนนความพอใจ 8/10
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น