ตามจริงตั้งใจไว้ว่าจะขึ้นบลอกพร้อมกันกับเรื่องเพลิง
สวาทซาตานเพราะเหตุการณ์เกิดใกล้เคียงกันในยุค ปี 187x
คิดชื่อบลอกไว้แล้วด้วยค่ะ จากป่าอะเมซอนสู่ฟาร์มม้า
แต่เอาไปเอามาเกรงว่าจะยาวไปเลยจำต้องยกเลิก
เรื่องนี้เป็นหนังสือพิมพ์แรกปี 2536 อันดับที่ 238
แค่เห็นปกก็ฮือฮาแล้วว่ามั๊ยคะ
เพราะความสวยเป็นเหตุทำให้มีแกน เพนเวอร์ธี ถูกบรรดาแม่ ๆ ที่มีลูกสาวถึงวัยแต่งงานปฏิเสธเชิญเธอให้ไปร่วมงานเลี้ยงที่มีแกนอาจแย่ง ชายหนุ่มไป เธอจึงสาบานว่าจะต้องจับดยุคแห่งเวิรธ์สตัน ผู้หล่อเหลาและเป็นที่หมายปองของสาว ๆ มาครอบครองให้ได้เพื่อแก้เผ็ด
เอมโบรส เดฟลิน เซนเจมส์ ดยุคแห่งเวิร์ธสตัน ถูกเฟดเดอริค เพื่อนรักท้าดวลเพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาต้องรอให้ทุกอย่างคลี่คลายหลีก เลี่ยงการเผชิญหน้ากับเพื่อนที่คบหากันมายาวนานโดยการเดินทางไปกบดานอยู่ ชนบทปลอมตัวไปสมัครเป็นคนดูแลม้าที่บ้านของมีแกน
มีแกนเป็นเด็กสาวชนบทที่ถูกเลี้ยงดูอย่างเป็นอิสระ มีความคิดและเป็นตัวของตัวเองสูง พูดจาโผงผาง ความประพฤติของเธอสร้างความหงุดหงิดให้กับเดฟลินอย่างมาก ทั้งคู่จึงปะทะคารมกันแทบทุกครั้งที่เจอหน้ามีแกนโกรธที่เดฟลินตั้งตัวเป็น ผู้ปกครองเธอในขณะที่เดฟลินโต้กลับว่ามีแกนทำตัวไม่สมกับกุลสตรีดี ๆ พึงกระทำ ซึ่งจริง ๆ แล้วเดฟลินทราบมาแล้วว่ามีแกนแกล้งทำตัวร้ายกาจเพื่อป้องกันตัวเองจากชาย หนุ่มที่มาหลงรักมันทำให้เดฟลินอยากรู้ขึ้นมาว่ามีแกนจะทำอย่างไรก็ผู้ชาย ที่เธอวางกับดักจะแต่งงานด้วย
ตอนนี้เมื่อเดฟลินรู้แล้วว่ามีแกนมีแผนจะจับเขาแต่งงานในงานสวมหน้ากากงาน หนึ่ง หากเขาตัดสินใจไปร่วมงานซึ่งมีความเป็นได้สูงที่เขาจะพบเฟดเดอริค แต่เดฟลินทนแรงกระตุ้นที่อยากจะสอนบทเรียนให้กับมีแกนไม่ได้ในเมื่อเขาหลบ หนีจากการถูกเด็กสาวเจ้าแผนการคนหนึ่งมาจนเกินทนแล้ว เดฟลินจึงไปงานเลี้ยงสวมหน้ากากและกระทำตัว เป็นดยุคชั่วช้าชอบล่อลวงเด็กสาว ๆ ให้เธอเห็น เพื่อให้มีแกนล้มเลิกความคิดที่จะจับเขาแต่งงาน
จะว่าไปพระเอกเรื่องนี้ก็เหมือนสุภาษิตไทยที่พูดกันติดปากว่า หนีเสือปะจระเข้ ค่ะ แต่เดฟลินก็ไม่ยอมที่จะตกเป็นเหยื่อความสวยของมีแกนง่าย ๆ เขาต่อสู้และอดกลั้นสิ่งที่เธอทำให้เขารู้สึกต้องการเธอ เขาถึงกับโกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงด้วยซ้ำที่มีแกนเอาชื่อของเขาไปตั้งเป็น ชื่อม้าแถมยังเป็นม้าตัวเมียเสียด้วย ซ้ำร้าย มีแกนยังประกาศชัดเจนว่าชอบคอกม้าของดยุคมากกว่าบรรดาศักดิ์ของเขาอีก เดฟลินเลยเอาคืน ทรมานมีแกนโดยการปกปิดฐานะที่แท้จริง
ส่วนมีแกนนับวันยิ่งสะดุดตาว่าเดฟลินมีบุคลิกบางอย่างที่แตกต่างไปจากคนดูแล ม้าเขาเป็นผู้ชายที่ยโสและทรงอำนาจ กระตุ้นให้เธออยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่หญิงสาวดี ๆ จะไม่คิดทำกัน ซึ่งมันก็ทำให้นำมาสู่ความสัมพันธ์ที่เลยเถิดจนได้
เป็นนิยายเก่าที่น่ารักอีกเรื่องหนึ่งของโจฮันนาที่ได้อ่านและชอบมากค่ะ ไม่ใช่แนวรักหวานจ๋อย ไม่มีคำสารภาพรักพร่ำเพรื่อ พระเอก นางเอกโต้คารมกันชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน ไม่มีใครลงใครแต่เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดก็ยอมเป็นฝ่ายง้อก่อน แนะนำให้อ่านค่ะ
คะแนนความพอใจ 8
บุรุษรักในฝัน - Man of My Dreams by Johanna Lindsey
กฤติกา ผู้แปล สนพ. ฟองน้ำ
เพราะความสวยเป็นเหตุทำให้มีแกน เพนเวอร์ธี ถูกบรรดาแม่ ๆ ที่มีลูกสาวถึงวัยแต่งงานปฏิเสธเชิญเธอให้ไปร่วมงานเลี้ยงที่มีแกนอาจแย่ง ชายหนุ่มไป เธอจึงสาบานว่าจะต้องจับดยุคแห่งเวิรธ์สตัน ผู้หล่อเหลาและเป็นที่หมายปองของสาว ๆ มาครอบครองให้ได้เพื่อแก้เผ็ด
เอมโบรส เดฟลิน เซนเจมส์ ดยุคแห่งเวิร์ธสตัน ถูกเฟดเดอริค เพื่อนรักท้าดวลเพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาต้องรอให้ทุกอย่างคลี่คลายหลีก เลี่ยงการเผชิญหน้ากับเพื่อนที่คบหากันมายาวนานโดยการเดินทางไปกบดานอยู่ ชนบทปลอมตัวไปสมัครเป็นคนดูแลม้าที่บ้านของมีแกน
มีแกนเป็นเด็กสาวชนบทที่ถูกเลี้ยงดูอย่างเป็นอิสระ มีความคิดและเป็นตัวของตัวเองสูง พูดจาโผงผาง ความประพฤติของเธอสร้างความหงุดหงิดให้กับเดฟลินอย่างมาก ทั้งคู่จึงปะทะคารมกันแทบทุกครั้งที่เจอหน้ามีแกนโกรธที่เดฟลินตั้งตัวเป็น ผู้ปกครองเธอในขณะที่เดฟลินโต้กลับว่ามีแกนทำตัวไม่สมกับกุลสตรีดี ๆ พึงกระทำ ซึ่งจริง ๆ แล้วเดฟลินทราบมาแล้วว่ามีแกนแกล้งทำตัวร้ายกาจเพื่อป้องกันตัวเองจากชาย หนุ่มที่มาหลงรักมันทำให้เดฟลินอยากรู้ขึ้นมาว่ามีแกนจะทำอย่างไรก็ผู้ชาย ที่เธอวางกับดักจะแต่งงานด้วย
ตอนนี้เมื่อเดฟลินรู้แล้วว่ามีแกนมีแผนจะจับเขาแต่งงานในงานสวมหน้ากากงาน หนึ่ง หากเขาตัดสินใจไปร่วมงานซึ่งมีความเป็นได้สูงที่เขาจะพบเฟดเดอริค แต่เดฟลินทนแรงกระตุ้นที่อยากจะสอนบทเรียนให้กับมีแกนไม่ได้ในเมื่อเขาหลบ หนีจากการถูกเด็กสาวเจ้าแผนการคนหนึ่งมาจนเกินทนแล้ว เดฟลินจึงไปงานเลี้ยงสวมหน้ากากและกระทำตัว เป็นดยุคชั่วช้าชอบล่อลวงเด็กสาว ๆ ให้เธอเห็น เพื่อให้มีแกนล้มเลิกความคิดที่จะจับเขาแต่งงาน
จะว่าไปพระเอกเรื่องนี้ก็เหมือนสุภาษิตไทยที่พูดกันติดปากว่า หนีเสือปะจระเข้ ค่ะ แต่เดฟลินก็ไม่ยอมที่จะตกเป็นเหยื่อความสวยของมีแกนง่าย ๆ เขาต่อสู้และอดกลั้นสิ่งที่เธอทำให้เขารู้สึกต้องการเธอ เขาถึงกับโกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงด้วยซ้ำที่มีแกนเอาชื่อของเขาไปตั้งเป็น ชื่อม้าแถมยังเป็นม้าตัวเมียเสียด้วย ซ้ำร้าย มีแกนยังประกาศชัดเจนว่าชอบคอกม้าของดยุคมากกว่าบรรดาศักดิ์ของเขาอีก เดฟลินเลยเอาคืน ทรมานมีแกนโดยการปกปิดฐานะที่แท้จริง
ส่วนมีแกนนับวันยิ่งสะดุดตาว่าเดฟลินมีบุคลิกบางอย่างที่แตกต่างไปจากคนดูแล ม้าเขาเป็นผู้ชายที่ยโสและทรงอำนาจ กระตุ้นให้เธออยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่หญิงสาวดี ๆ จะไม่คิดทำกัน ซึ่งมันก็ทำให้นำมาสู่ความสัมพันธ์ที่เลยเถิดจนได้
เป็นนิยายเก่าที่น่ารักอีกเรื่องหนึ่งของโจฮันนาที่ได้อ่านและชอบมากค่ะ ไม่ใช่แนวรักหวานจ๋อย ไม่มีคำสารภาพรักพร่ำเพรื่อ พระเอก นางเอกโต้คารมกันชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน ไม่มีใครลงใครแต่เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดก็ยอมเป็นฝ่ายง้อก่อน แนะนำให้อ่านค่ะ
คะแนนความพอใจ 8
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น