ศลิษา / สำนักพิมพ์ ฟองน้ำ
แต่ที่ยึดร่างของแอนเจลาให้สนิทนิ่งไม่ดิ้นรนกลับเป็นดวงตาสีเงินเป็นประกายคู่นั้น เธอจ้องตาเขาในขณะที่เขายกสะโพกเธอให้ลอยสูงขึ้นและสำรวจความพร้อมของเธอด้วยปลายนิ้ว "เจ้าเป็นของข้า แอนเจลา เจ้าเป็นของข้าแต่ผู้เดียว" เขารำพึงเสียงสั่นขณะ บรรจงนั่งประชิดตรงหว่างขาและชำแรกเข้าสู่กายเธออย่างร้อนรน เขาอยากจะกล่าวคำว่า "รัก" ให้เธอได้ยิน แต่ก็กล่าวออกมาเป็นถ้อยคำไม่ได้ ได้แต่บอกกล่าวให้รู้ด้วยภาษากาย ด้วยการขยับสะโพกเข้าออกครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยความรุนแรงและรวดเร็ว อย่างนุ่มนวลและเชื่องช้าสลับกันเป็นระยะ ๆ ถึงตอนนี้ เขาไม่รีบร้อนหากแต่เจตนาให้ลีลารักดำเนินไปให้นานที่สุดดำเนินไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีที่สิ้นสุด
ลำดับ 4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น