ดังนั้นเราเลยวางแผนว่าจะอ่านเรื่องนี้ตอนวันหยุดเพราะเกิดลางสังหรณ์ บางอย่างว่าคงไม่สามารถหยุดอ่านได้จนกว่าจะจบเล่ม และก็เป็นจริงค่ะเราอ่านเรื่องนี้รวดเดียวจบตอนตีสามของคืนที่ผ่านมานี่เอง
บาปลวงบ่วงรัก
Jackson Rule ///Dinah McCall
แปลโดย อรทัย พันธพงศ์ แพรวสำนักพิมพ์ พิมพ์ปี 2554
ชื่อพระเอกเรื่องนี้กับชื่อหนังสือเป็นชื่อเดียวกันค่ะ ก้าวแรกที่แจ็กสันเดินออกจากเรือนจำเขาก็เดินทางมุ่งสู่ลุยเซียน่า บ้านเกิดระหว่างทางเขาได้พบกับรีเบคก้า ซึ่งรถเธอจอดเสียอยู่ข้างทาง รีเบคก้าไม่รู้หรอกว่าผู้ชายที่วางตัวเย็นชา หยาบคายและห่างเหินที่แวะช่วยเธอนั้นพึ่งออกจากคุกหมาด ๆ หลังจากติดคุกมาตั้งแต่อายุสิบหกปี และเธอเป็นผู้หญิงคนแรกในรอบสิบห้าปีที่ได้สัมผัสเขา จริงอยู่ว่าแจ็กสันสูญเสียการใช้ชีวิตวัยรุ่นไปแต่สัญชาตญาณหนุ่มวัยฉกรรจ์ ของเขายังอยู่ครบและมันร้องตะโกนบอกว่ารีเบคก้าเป็นหญิงสาวที่น่าปรารถนาที่ สุดและต้องห้ามที่สุดด้วย
ความฝันเดียวของแจ็กสันและเป็นเรื่องแรกที่เขาจะทำคือการไปหามอลลี่ พี่สาวซึ่งรักษาตัวอยู่ในสถานพักฟื้นนับแต่พ่อของทั้งคู่ตาย รวมไปถึงการหางานทำซึ่งมอลลี่เป็นศูนย์รวมเดียวในใจของเขาที่จะเป็นแรงผลัก ดันทำให้เขาไม่เกิดความสิ้นหวังท้อแท้แจ็กสันต้องมีงานทำเพื่อเป็นแหล่งราย ได้ที่รับประกันว่าเขาจะรับมอลลี่มาอยู่ด้วยกันได้ในสักวันหนึ่ง แต่เขาก็เดาได้อยู่แล้วว่าปฏิกิริยาแรกที่เขาไปสมัครงานพวกนั้นจะปฏิบัติต่อ เขาอย่างไรเมื่อรู้ว่าขาเคยอยู่ในคุกข้อหาฆ่าคนตายมาก่อน ใช่ว่าจะมีใครใจดีอ้าแขนต้อนรับเขาง่าย ๆ และไม่นึกสะดุ้ง จนกระทั่งแจ็กสันเดินเข้าไปสมัครงานที่ร้านขายต้นไม้และจัดสวนของรีเบคก้า ข่าวดีคือเขาเจอแล้วคนหนึ่งล่ะ
รีเบคก้า ในวัยยี่สิบเก้าลูกสาวนักเทศน์ ที่กำลังพยายามยืนหยัดด้วยตัวเองให้พ่อเห็น เธอเป็นลูกสาวที่ดื้อรั้นของพ่อจอมบงการชีวิตลูกอย่างไรก็ตามความเป็นลูกสาว นักเทศน์ที่เชื่อในคำสอนของพระเจ้าทำให้เธอรับแจ็กสันเป็นลูกจ้างในร้าน แต่ลึก ๆ แล้วมันเป็นหัวใจของเธอต่างหากที่ต้องการให้โอกาสเขาได้สร้างตัวตนขึ้นมา ใหม่อีกครั้ง
ทั้งแจ็กสันและรีเบคกาติดตาต้องใจกันตั้งแต่พบกันวันแรกแล้วค่ะแต่ก็ยัง มีกำแพงขวางกั้นพวกเขาอยู่ในเหตุผลที่ต่างกันไป มันเป็นเหตุผลที่รีเบคก้าไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเธอไม่ควรกลัวประวัติของ เขา เธอมีสัญชาตญาณที่ดีที่น่าเชื่อถือว่าเขาเป็นคนดี แจ็กสันมีเหตุผลเป็นพัน ๆ ข้อที่ต้องปฏิเสธหัวใจที่ร่ำร้องให้ครอบครองรีเบคก้าและข้ามเส้นแบ่งระหว่าง เจ้านายกับลูกจ้าง การรักเธอจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาเลือกจะทำ เพราะเขาคงทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเธอแปดเปื้อน
เพราะเป็นผู้หญิงที่กล้าได้กล้าเสีย มีความเป็นตัวของตัวเองสูงลิบไม่ยอมถูกชักจูงโดยง่ายยกเว้นเธอจะยินยอมเองรี เบคก้าอยากจะก้าวข้ามเส้นกั้นที่เขาปักตึงเธอไว้ เธออยากตะโกนบอกเขาเหลือเกินว่าเธอไม่แคร์ อยากบอกแจ็กสันว่าระหว่างเขาและเธอสามารถมีอนาคตด้วยกันได้ น. 288
“ฉันไม่อยากให้คุณแตกต่างไปจากนี้ ฉันรักคุณ ไม่ใช่ใครคนอื่น ฉันสียใจมากที่สุดที่วัยเด็กของคุณสุดแสนจะโหดร้ายแค่คิดถึงมันก็ทำให้ฉัน ปวดใจมากแล้วแต่ฉันรักผู้ชายที่คุณกลายมาเป็นเพราะมัน ฉันได้แต่หวังว่าคุณจะรักตัวเองมากเท่าที่ฉันรัก”
บรรยากาศในหนังสือโดยรวม ไม่เคร่งเครียดค่ะ ทุกวันเวลาที่ผ่านไปมีบทให้แจ็กสันพิสูจน์และมีความหวังขึ้น รู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้น ฉากปะทะระหว่างพ่อลูกสร้างความความรื่นรมย์ได้มากเมื่อพ่อพยายามเสาะหาหนุ่ม ๆ สมบูรณ์แบบมาให้รีเบคก้าได้เลือกเป็นคนรักและเธอมีวิธีการรับมือกับความจุ้น จ้านของพ่อได้จั๋งหนับมาก แจ็กสันเองก็มีบุคลิกที่ไม่ถึงกับขมขื่นระทมทุกข์ในชะตาเขารู้อยู่แล้วว่า มันต้องเป็นแบบนี้ ทำให้เรารู้สึกไม่เครียดไปด้วยค่ะ
คะแนนความพอใจ 9
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น