หยิบเรื่องนี้มาอ่านด้วยความกดดันในความรู้สึกของตัวเองค่ะ ไม่ใช่เพราะพลอตที่ไม่สนุก ไม่ใช่เพราะประเด็นที่หลายคนคุยในบอร์ดแต่เพราะนี่คือนิยายโรมานซ์ที่แต่งโดยเชอรี่ โทมัส ซึ่งถ้าใครชอบเรื่อง ‘ข้ามขอบฟ้าตามหาหัวใจ’ (Not Quite a Husband) คงได้สัมผัสด้วยตัวเองแล้วว่าเธอเล่นกับอารมณ์คนอ่านยังไง บีบหัวใจคนอ่านมากแค่ไหน เราทำใจยอมรับกับตัวเองตั้งแต่หยิบมาอ่านแล้วค่ะ ว่าต้องเจอมนต์เสน่ห์อะไรอีกแน่ ๆ กับเรื่องนี้
เริ่มต้นที่หัวใจ(Private Arrangements) by Sherry Thomas
สำนักพิมพ์แก้วกานต์ ผู้แปล กัญชลิกา
แคมเดน เซย์บรูกได้รับเอกสารขอหย่าจากภรรยาหลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานมาได้สิบปี การแต่งงานที่สิ้นสุดลงในเช้าวันรุ่งขึ้นและต่างใช้ชีวิตแยกกันอยู่คนละทวีป
จีจี้ โรว์แลนด์ไม่ได้คาดคิดว่าการที่เธออยากเป็นอิสระเพื่อจะได้แต่งงานใหม่อีกครั้งจะต้องแลกด้วยเงื่อนไขที่แคมเดนต้องการทายาทก่อนที่เขาจะตอบสนองข้อเรียกร้องของเธอ
ย้อนกลับไปเมื่อสิบปีที่แล้ว แม่ของจีจี้มีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะให้เธอได้แต่งงานกับขุนนางชั้นสูงของลอนดอน ครอบครัวเธอร่ำรวยล้นฟ้าก็จริงแต่ก็ยังไม่อาจเป็นที่ยอมรับในสังคมชั้นสูงที่เหยียดหยามเลือดสามัญชนของเธอ แคมเดน เซย์บรูกก้าวเข้าสู่ชีวิตของจีจี้ในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด เธอตกหลุมรักเขาทันทีแต่แรกพบ จีจี้ยื่นข้อเสนอขอแต่งงานกับเขา แต่แคมเดนปฏิเสธโดยอ้างว่าเขามีคนรักที่จะแต่งงานด้วยอยู่แล้ว
เหตุผลของแคมเดนไม่อาจหยุดยั้งจีจี้ได้ ในเมื่อเธอใช้วิธีตรงไปตรงมากับเขาไม่สำเร็จเธอก็มีเล่ห์อุบายที่จะให้แคมเดนตกลงแต่งงานด้วยไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม แต่ข้อแลกเปลี่ยนที่จะได้แคมเดนมาไว้ในครอบครองมีเวลาแค่หนึ่งคืนเท่านั้นสำหรับจีจี้เมื่อแคมเดนเปิดเผยว่าเขาล่วงรู้แผนการของเธอ และลงโทษจีจี้ด้วยการจากเธอไปในเช้ารุ่งขึ้นนั่นเอง
มาถึงตรงนี้ เราเกิดคำถามว่าทำไมและทำไม คนที่รักกันมาก ๆ สองคนถึงได้หลอกลวงตัวเอง หลอกลวงกันและกัน จนทำร้ายความรู้สึกที่มีต่อกันได้ขนาดนี้ จริงอยู่ว่าจีจี้ก็ผิดที่เห็นแก่ตัวเองแต่แคมเดนเขาก็ตกลงรับปากแต่งงานกับจีจี้ทันทีในวันที่เขาไร้ข้อผูกมัดอย่างไม่ลังเลใจเลยเช่นกันเรามองว่าแคมเดนเองก็ใช่ว่าจะซื่อสัตย์นักหรอกค่ะ แต่ที่เขาแค้นคงเป็นที่จีจี้หมิ่นศักดิ์ศรีเขามากกว่า
อย่างไรก็ตามถึงเราจะมองว่าแคมเดนเป็นผู้ชายที่เลือดเย็นและไร้หัวใจมาก ๆ ทั้งในคืนวันแต่งงานของทั้งคู่หรือในคืนแรกที่พวกเขาได้กลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากห่างกันไปสิบปี เราก็ชอบเหตุผลของเขาที่บอกตัวเองว่า มีหลายวิธีที่เขารู้ว่าจะบีบบังคับจีจี้อย่างไรไม่ให้หย่าในฐานะที่เขาเป็นสามีตามกฎหมายของเธอแต่....น. 275
สิบปี่ที่แล้ว จีจี้มองเห็นชัดเจนถึงความไม่เหมาะสมของเขากับคนรักเก่า แต่เธอใช้เล่ห์กล ไม่ปล่อยให้เขาค้นพบด้วยตัวเอง ถ้าเขาจะต้องทำให้จีจี้มีท้องเพื่อให้ดึงเธอกลับมาอยู่ด้วยกัน ก็เท่ากับว่าเขาทำความผิดแบบเดียวไม่ต่างจากจีจี้เช่นกัน
ที่โดนใจเราสุด ๆ ก็ตรงนี้ค่ะ น. 276
มีเพียงศักดิ์ศรีและสามัญสำนึกที่หลงเหลืออยู่ ที่ช่วยเขาไว้ แคมเดนต้องการให้จีจี้ยังคงเป็นภรรยาของเขา ไม่ใช่เพราะเซ็กส์ หรือไม่ใช่เพราะรักลูกเกินกว่าจะทิ้งไปแต่เพราะเธอจินตนาการการมีชีวิตอยู่โดยไม่มีเขาไม่ได้ เพราะเธอเห็นทุกลมหายใจที่สูดเข้าออกหมุนวนเกาะเกี่ยวกับลมหายใจของเขา ไม่ว่ายามสุข หรือยามทุกข์ ยามป่วยไข้หรือสุขสบาย ตราบเท่าที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่
หลังอ่านจบ ถ้ามีใครถามว่ารู้สึกยังไงตอบได้ทันทีค่ะว่า เสียดายเวลาสิบปีของคู่นี้มาก เราโทษว่าเป็นความผิดของทั้งคู่ค่ะ ถึงแม้ห้าปีต่อมาเหตุการณ์ในโคเปนเฮเกนอาจจะใกล้เคียงที่สุดแล้วที่จีจี้กับแคมเดนมีโอกาสที่จะปรับความเข้าใจกันแต่มันก็แค่เหตุการณ์หนึ่งที่ดูเหมือนว่าคนแต่งให้เราลุ้นระทึกกันไปเองอย่างที่จีจี้มักคิดว่า ถ้าเพียง... ถ้าเพียง...นั่นล่ะค่ะ
สรุปแล้วอ่านหนังสือของเชอรี่จบไปสองเล่มเราชอบ ‘ข้ามขอบฟ้าตามหาหัวใจ’ มากกว่า แต่เรื่องนี้ทำให้เราเกิดปัญหาตามมาเหมือนกันค่ะว่า อ่านเรื่องคิวต่อไป ไม่ไปเอาซะเลย นี่แหล่ะคือพิษสงของเชอรี่ของจริง งั้นเราขอจมจ่อมอารมณ์กับเรื่องนี้ไปสักวันสองวันแล้วกันนะคะ
คะแนนความพอใจ 8/10
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น